Er was eens een kleine maar zeer mooie stierenarena waar ludieke stierengevechten plaatsvonden voor alle soort publiek. Deze arena bevond zich op de Camping Bravoplaya, vlakbij een prachtig woest strand.
Op de zaterdag van Pasen in het jaar 2012, nam Bravito, een zeer vriendelijke en aanhankelijke stier, deel aan dit spektakel. De arena vulde zich met mensen en om het evenement wat grappiger te maken, nam er ook een ietwat gekke kip aan deel, genaamd Artemia, die stierenvechter was, ha ha ha…. Bravito was gecharmeerd door het oprechte gelach van de kinderen, hij was zo verbijsterd dat hij zelfs Artemia de kip niet zag terwijl die op allerlei manieren de stierenvechter speelde. Het gelach van de kinderen werd elke keer intenser en Bravito waziger zodat hij daar maar wat roerloos stond in het midden van de arena.
Tomaset, de veehouder werd zeer boos en sleepte hem naar het stierenhok, waar de rest van de jonge stieren en koeien stonden te wachten op hun beurt en vroeg hem wat er mis was, maar Bravito stond nog steeds beweegloos te glimlachen zonder een geluid te maken.
Het spektakel ging verder en eindelijk kon Artemia de stieren bevechten en alle aanwezigen, inclusief de kinderen, hadden een geweldige tijd, de laatste koe en turuturuuuu, en het spektakel was afgelopen.
Ondertussen stond Bravito nog steeds te dagdromen en te luisteren naar het geruis en gelach van de kinderen. Op een gegeven moment was er een stilte en hoorde men het geluid van de motor van de vrachtwagen die Bravito en de rest naar deze arena hadden gebracht, deze prachtige plek…
Ze stonden gereed om te vertrekken en de paniek sloeg toe bij Bravito. Hij werd zeer treurig, hij wilde NIET weggaan en begon ontroostbaar te huilen…….Tomaset begreep zijn gedrag niet en dacht dat hij één of andere rare ziekte had opgelopen.
Enkel Bravito ontbrak nog om op de vrachtwagen te stappen……hij stopte met huilen, nam al zijn moed en kracht bijeen en begon met zijn hoeven in het zand te stampen. Hij wou bij de kinderen op de Camping Bravoplaya blijven, en vertelde dit aan Tomaset toen die nogmaals vroeg wat er mis was.
Tomaset zei hem dat dit niet mogelijk was en dat ze moesten terugkeren naar hun wei maar Bravito bewoog voor geen meter. Toen Tomaset zich er van bewust werd dat het al laat werd, vertelde hij aan Fernando, de eigenaar van de camping en de arena, het hele verhaal.
Fernando was zeer aangedaan door het verhaal en stelde voor aan Tomaset dat Bravito op de camping kon blijven om daar te leven.
Bravito bracht het beste jaar van zijn leven door, hij kon niet gelukkiger zijn, de kinderen hielden van hem, elke zomerdag brachten ze samen door, s´morgens ging hij ze bezoeken aan de zwembaden en op het strand, in de namiddag in de speeltuin, het springkasteel en ook in de sportruimten en soms in de avond, niet elke avond omdat hij soms heel moe was, in de Disco van de camping. Wanneer er kinderfeesten werden georganiseerd door de monitoren was hij er altijd bij en natuurlijk groette hij niet enkel de kinderen maar ook Tomaset en de rest van de jonge stieren en koeien, elke keer dat er een spektakel werd georganiseerd in de kleine mooie arena.
Per toeval, juist wanneer Bravito een jaar op de camping leefde, met Pasen dus, bracht Tomaset Mansita, een vrolijke, zachte en flirtige koe naar het spektakel in de arena. Wanneer Bravito en Mansita elkaar zagen, werd Bravito verliefd op haar mooie glimlach en haar levendige ogen en Mansita vond het geweldig om te zien hoeveel de kinderen van Bravito hielden.
Tijdens de show stonden Bravito en Mansita te praten en vooral veel te lachen, het was fantastisch, ze begrepen elkaar perfect. Het spektakel was ten einde en Mansita verdween, Bravito bleef wat ongelukkig achter maar toen hij met de kinderen was verdween dit even, maar weer terug in zijn stal, om te eten of te slapen,….dan dacht hij alleen maar aan Mansita.
Oooh! Wat een mooie wimpers! De gedachte dat hij haar opnieuw zou zien in Juli, vrolijkte hem op… Een namiddag, begin Juni, toen er geen kinderen aanwezig waren op de camping, zag Fernando Bravito op het strand. Hij zat daar wat te staren naar de zee. Fernando ging naast hem zitten en vroeg hoe het met hem ging. Bravito vertelde hem over zijn gevoelens en opnieuw was Fernando aangedaan, en zeker omdat hij zo dankbaar was omdat Bravito de kinderen zo gelukkig maakte op de camping.
Die zelfde namiddag belde Fernando nog naar Tomaset en deed het verhaal, Tomaset begreep nu waarom Mansita anders deed sinds de dag van het spektakel. Fernando vroeg hem om Mansita tot bij Bravito te brengen, deze stier verdiend het om gelukkig te zijn omdat hij zo een grote liefde voor kinderen heeft
En zo geschiedde, op 29 juni 2013 stelde Bravito zijn levensgezel voor aan alle kinderen. Tot op de dag van vandaag zijn ze de gelukkigste stier en koe van de hele wereld. Wordt vervolgd…….
© Camping Bravoplaya 2020 - Alle voorbehouden rechten
